پیری جمعیت در کشور|تحلیل خبر
از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۹۵، طی ۴۰ سال، جمعیت سالمندان کشور از ۵ درصد به ۱۰ درصد افزایش یافت اما این روند در کشورهای توسعه‌یافته حدود ۱۰۰ سال طول می‌کشد. در حال حاضر، ۱۱.۵ درصد جمعیت ایران سالمند است و پیش‌بینی می‌شود که این رقم تا سال ۱۴۲۰ به ۲۰ درصد برسد. چنین رشدی در هیچ کشور دیگری مشاهده نمی‌شود.
در حال حاضر حدود ۷.۵ میلیون نفر از جمعیت کشور بالای ۶۵ سال سن دارند و با توجه به افزایش امید به زندگی، افراد در این سنین حداقل ۱۵ تا ۲۰ سال دیگر زندگی خواهند کرد.
تدوین سند ملی سالمندان ۱۷ سال زمان برد، در حالی که ۱۷ سال دیگر، جمعیت سالمندان ایران دو برابر خواهد شد اما آیا این بحران با سیاست‌های جوانی جمعیت برطرف می‌شود؟ پاسخ منفی است، زیرا چالش پیری جمعیت به مراتب پیچیده‌تر از چالش کاهش جمعیت جوان است.
در حال حاضر ۸۰ هزار سالمند در کشور دچار تجرد قطعی هستند، اما این رقم تا چند سال آینده به ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر خواهد رسید. از این‌رو، همان‌طور که قرارگاه جمعیت برای سیاست‌گذاری در حوزه جوانی تشکیل شد، تشکیل قرارگاه پیری جمعیت نیز یک ضرورت است، زیرا در سال ۱۴۳۰، بیش از یک‌سوم جمعیت ایران سالمند خواهند بود.
از نظر اقتصادی، سالمندی به معنای افزایش سهم جمعیتی است که از تولید ناخالص داخلی مصرف می‌کنند بدون اینکه در تولید آن مشارکت فعال داشته باشند.
بنابراین کاهش نیروی کار جوان، افزایش هزینه‌های بهداشت و درمان، فشار بر صندوق‌های بازنشستگی و کاهش بهره‌وری ملی از جمله پیامدهای مهم سالمندی‌اند. اگر دولت و جامعه راهکارهای پیشگیرانه، مانند تقویت خدمات حمایتی، اصلاح نظام بازنشستگی و تشویق به فرزندآوری را جدی نگیرند، در آینده‌ای نه‌چندان دور با چالشی گسترده در حوزه رفاه و توسعه مواجه خواهیم شد.
