کاهش تقاضا عامل مهم رکود بخش صنعت|تحلیل خبر
بر اساس گزارش اخیر مرکز پژوهش‌های مجلس، رکود در بخش صنعت ایران به وضوح قابل مشاهده است. این رکود به‌ویژه در صنایع بورسی مهم نظیر چوب و کاغذ، محصولات فلزی به جز ماشین‌آلات و تجهیزات، ماشین‌آلات و تجهیزات، خودرو و قطعات، دارو، کاشی و سرامیک، فلزات پایه، سیمان و منسوجات نمایان شده است. این صنایع با رشد منفی در تولید و فروش مواجه بوده‌اند که مهم ترین عامل آن کاهش تقاضا است.
این گزارش نشان می‌دهد رشد اقتصادی بخش صنعت ایران از سال ۱۴۰۲ به شدت کاهش یافته و این روند در ۱۴۰۳ تشدید شده است. رشد ارزش افزوده این بخش در تمامی فصول سال ۱۴۰۲ کمتر از میانگین دو ساله بوده و سهم صنعت از تولید ناخالص داخلی نیز از سال ۱۴۰۰ کاهش یافته است. تورم تولیدکننده بخش صنعت از پاییز ۱۴۰۱ پایین‌تر از تورم مصرف‌کننده بوده است. این امر به رکود تقاضا و سیاست‌های قیمت‌گذاری محصولات صنعتی نسبت داده می‌شود. در سال ۱۴۰۳، تنها صنایع چرم و محصولات شیمیایی افزایش نرخ تورم داشته‌اند، در حالی که سایر صنایع روند نزولی را تجربه کرده‌اند.
کاهش تقاضا یکی از مشکلات اساسی در شرایط رکود اقتصادی است که به کاهش تولید، افزایش بیکاری و افت رشد اقتصادی منجر می‌شود. برای مقابله با این وضعیت، مجموعه‌ای از سیاست‌های هماهنگ باید با هدف تحریک مصرف و سرمایه‌گذاری اجرا شود. در گام نخست، استفاده از سیاست‌های مالی انبساطی ضروری است. افزایش هزینه‌های دولت در بخش زیرساخت‌ها و پروژه‌های عمرانی می‌تواند به ایجاد اشتغال و افزایش درآمد خانوارها منجر شود.
در کنار آن، سیاست‌های پولی نیز نقش مؤثری دارند. کاهش نرخ بهره بانکی باعث افزایش تسهیلات و در نتیجه رشد هزینه‌کرد مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران می‌شود. همزمان، بانک مرکزی می‌تواند با تزریق نقدینگی به بازار، جریان مالی در بخش‌های مختلف اقتصاد را بهبود بخشد.
افزایش اعتماد عمومی به آینده اقتصادی کشور نیز نقشی تعیین‌کننده دارد. ثبات سیاست‌گذاری، حمایت از کسب‌وکارهای کوچک و بهبود فضای کسب‌وکار، زمینه را برای افزایش تمایل به مصرف و سرمایه‌گذاری فراهم می‌کند. در مجموع، تنها با اجرای ترکیبی از سیاست‌های مالی، پولی و ساختاری می‌توان به‌طور مؤثر با کاهش تقاضا مقابله کرد و اقتصاد را به مسیر رشد پایدار بازگرداند.
