اهمیت
افزایش قدرت خرید: با کاهش قیمتها، خانوارها میتوانند با هزینههای کمتری مواد غذایی بیشتری تهیه کنند، که بهبود کیفیت زندگی را به همراه دارد.
بهبود رفاه اجتماعی: کاهش قیمتهای خوراکی میتواند به کاهش فقر و نابرابری اجتماعی کمک کند، بهویژه برای خانوارهای کمدرآمد که بیشتر تحت تأثیر هزینههای غذایی قرار دارند.
نکات تکمیلی
در شهریور ماه 1403، شاخص قیمت مصرفکننده خانوارها به 264.7 رسید که نشاندهنده افزایش 1.7 درصدی نسبت به ماه قبل و 31.2 درصدی نسبت به ماه مشابه سال قبل است. در دوازده ماه منتهی به این ماه، این شاخص 34.2 درصد افزایش یافته است.
نرخ تورم سالانه برای کل کشور در گروه خوراکی 29.1 درصد و در گروه غیر خوراکی 36.9 درصد گزارش شده که نشان میدهد فشار تورمی بیشتر از سمت گروه غیر خوراکی و خدمات بوده است. همچنین، نرخ تورم سالانه گروه خوراکی در تمامی استانها نسبت به مرداد ماه کاهش یافته، به این معنی که سرعت رشد قیمتها کمتر شده است. از میان 31 استان، 21 استان تورم خوراکی زیر 30 درصد را تجربه کردهاند.
استان اصفهان با 32.7 درصد بالاترین تورم خوراکی و استان سیستان و بلوچستان با 21.2 درصد کمترین تورم را داشتهاند. این نشاندهنده فاصله تقریبی 12 واحد درصدی بین بالاترین و پایینترین تورم خوراکی است.
تحقیقات نشان میدهد که الگوی مصرف خانوارها به سطح درآمدشان وابسته است. با افزایش درآمد، سهم گروه غیر خوراکی از سبد مصرفی افزایش مییابد و سهم گروه خوراکی کاهش مییابد، هرچند این بدان معنا نیست که افراد پردرآمد کمتر غذا مصرف میکنند. در واقع، نسبت هزینههای خوراکی به درآمد در خانوارهای پردرآمد کمتر است، در حالی که در خانوارهای با درآمد کمتر، گروه خوراکی سهم بیشتری از سبد مصرفی را تشکیل میدهد.
طبق گزارش، نرخ تورم سالانه خانوارهای دهک اول 30.7 درصد است که 23.8 درصد آن مربوط به اقلام خوراکی و باقیمانده مربوط به بخش غیر خوراکی میباشد. در مقابل، برای دهک دهم، نرخ تورم کل 34.8 درصد و نرخ تورم اقلام خوراکی 31 درصد گزارش شده است.
این گزارش نشان میدهد که از ابتدای سال جاری تا شهریور ماه، روند نرخ تورم سالانه کاهش یافته و از 38.8 درصد به 34.2 درصد رسیده است. همچنین نرخ تورم ماهانه نیز همین روند را دنبال کرده، در حالی که نرخ تورم نقطه به نقطه با نوساناتی همراه بوده و از 30.9 درصد در فروردین ماه به 31.2 درصد در شهریور ماه افزایش یافته است.