علت اهمیت و بد بودن
کاهش رفاه عمومی جامعه : کاهش درآمد سرانه یعنی سهم مردم از درآمد ملی کشور کاهش یافته و در نهایت رفاه عمومی افراد جامعه نیز کاهش می یابد.
افزایش فقر در جامعه : وقتی درآمد سرانه جامعه کاهش یابد و درآمد مردم نیز متناسب با تورم جامعه نباشد افراد بیشتری از جامعه به سمت فقر سوق پیدا خواهند کرد.
نکات تکمیلی
درآمد سرانه سهم هر فرد را نسبت به کیک اقتصادی کشور یا همان درآمد ملی کشور را محاسبه می‌کند. همانطور که نمودار زیر نشان می‌دهد درآمدسرانه در دهه 90، کاهش یافته و حاکی از آن است که رفاه عمومی مردم در این دهه افت شدیدی را تجربه کرده است.
رشد اندک اقتصاد ایران طی دهه 90 سبب شد تا درآمد سرانه طی این دهه روندی نزولی را طی کند. باشــد. بررسی ها حکایت می‌کند که درآمد سرانه از 7 میلیون و 394 هزار تومان در سال 1390 به 4 میلیون 856 هزار تومان در سال 1399 رسیده است که بیان می کند تقریباً یک‌سوم درآمد سرانه مردم در دهه 90 محو شده است. وجود اثرات منفی رفاهی و معیشتی مردم ناشی از کاهش درآمد سرانه امری بدیهی است؛ لــذا می توان بیان داشت که مردم طی دهه 1390 به طور پیوسته با کاهش رفاه مواجه بودند.
کاهش درآمد و متناسب نبودن حقوق و دستمزد نسبت به تورم و گرانی همگی باعث شد خانوار‌های ایرانی نسبت به یک دهه گذشته وضعیت رفاهی بغرنج‌تری را تجربه کنند.
کارشناسان معتقدند که در صورت تحقق رشد 8 درصدی در این سال‌ها حداقل 6 سال زمان نیاز است تا به سطح درآمد سال 90 بازگردیم که متاسفانه هنوز این اتفاق رقم نخورد اما در دولت سیزدهم یعنی از 1400 به بعد خوشبختانه رشد اقتصادی مثبت 5 درصد را مشاهده کردیم و امیدواریم که این رشد اقتصادی با روی کارآمدن دولت جدید، برای کشور تداوم داشته باشد و همچنین با متناسب سازی حقوق و دستمزد با تورم سطح عمومی رفاه جامعه افزایش یابد.بررسی دلاری درآمد سرانه ایرانیان نیز نشان می‌دهد در نیمه اول دهه 90 به طور میانگین 5 هزار دلار بوده است اما این میزان در سال‌های 97 تا 99 به 3 هزار دلار کاهش یافت. اما در سال‌های 1400 و 1401 با بازگشت ثبات به اقتصاد، درآمد سرانه نیز رشد کرده و 4 هزار و 200 دلار در 1400 و 4هزار و 900 دلار در سال 1401 رسید.
