علت اهمیت و خوب بودن
صادرات خدمات فنی و مهندسی : صادرات خدمات فنی مهندسی مزیتی برای گسترش تجارت خارجی کشور به ویژه کشور های همسایه است.
درآمد زایی ارزی برای کشور: افزایش صادرات خدمات فنی و مهندسی، درآمد ارزی برای کشور ایجاد می کند که از منابع تجدیدناپذیر کشور استفاده نشده و بر پایه دانش و فناوری است.
نکات تکمیلی
اولین ارتباط ایران و ونزوئلا در صنعت پتروشیمی در سال 1960 بود، اما در زمان ریاست جمهوری هوگو چاوز و احمدی نژاد این روابط توسعه یافت. توافقات و همکاری های ایران و ونزوئلا به طور پیوسته افزایش یافت تا اینکه در سال 2023 توافقی در زمینه توسعه پتروشیمی با توان متخصصان ایرانی در ونزوئلا صورت گرفت و شرکتی مشترک در حوزه پتروشیمی تشکیل شد.
منافع ملی بالاترین ارزش های مورد تعقیب یک ملت در سیاست خارجی است؛ آمریکای لاتین به ویژه ونزوئلا فرصت های اقتصادی زیادی برای ایران ایجاد می کند. اقتصاد بحران زده و عقب مانده ونزوئلا از یک سمت و مدیریت دولتی بر اقتصاد کشور از سمتی دیگری زمینه را برای فعالیت های اقتصادی ایران در آن کشور فراهم می کند.
در سال های اخیر ایران در بخش های مسکن دولتی، ساخت کارخانه های مختلف مونتاژی خودرو و تراکتور و کارخانه سیمان و … در ونزوئلا فعالیت های اقتصادی خود را گسترش داد، با این حال یکی از موضوعات مهم روابط ایران و ونزوئلا فعال شدن بخش هایی از اقتصاد ایران است که به خاطر تحریم نمی توان توسعه پیدا کند مانند صادرات نفتکش های ایرانی به ونزوئلا.
علاوه بر این ها ساخت پالایشگاه های مشترک و یا فراسرزمینی که با نفت ونزوئلا، محصولات پالایشگاهی برای ایران تولید می کند. نخستین پالایشگاه فراسرزمینی ایران با نام «ال پالیتو» در مهر 1401 در ونزوئلا ساخته شد و پالایشگاه «پاراگوانا» نیز توسط ایران بازسازی شد. در قالب قرارداد تعمیرات اساسی پالایشگاه ال‌پالیتو ونزوئلا به ارزش ۱۱۰ میلیون یورو، ۲ میلیون قطعه ساخته، تجهیز و تهیه شده که یکی از مهمترین آنها کمپرسور و کاتالیست ساخت داخل کشور است.
بازسازی در صنعت پالایشگاهی ونزوئلا از این جهت برای ایران دارای اهمیت است که مقصد صادرات نفتی ایران شده و با توجه به تحریم ها میزان فروش نفت ایران افزایش می یابد. همچنین این اقدامات موجب صادرات خدمات فنی و مهندسی ایران به کشور های آمریکای لاتین شده و ارزآوری قابل توجهی را نسیب ایران خواهد کرد.
صادرات خدمات فنی و مهندسی طی ۳ سال گذشته نسبت به دولت قبل ۳ برابر شده و به سالانه ۱.۵ میلیارد دلار رسیده است که برای این میزان ارزآوری هیچ منبع تجدیدناپذیر کشور استفاده نشده و هوش و توانمندی برای کشور ثروت خلق کرده است.
