با گذشت بیش از سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی به نظر می رسد صحبت از الگویی بومی در عرصه اقتصادی حرف دوری نباشد. طبیعی است در این میان تجربیاتی که این مهم را با اتکاء بر زیرساخت های گسترده کشور و نیروی انسانی متعهد و کارآمد ایران اسلامی به ثمر رسانده اند، نمونه هایی درخور توجه اند.
در این میان تجربیاتی که این مهم را با تکیه بر زیرساخت های گسترده کشور و نیروی انسانی متعهد و کارآمد ایران اسلامی به ثمر رسانده اند، نمونه هایی درخور توجه خواهند بود که واکاوی آن ها در شرایط کنونی کشور می تواند راهگشا باشد.
جهاد سازندگی از جمله این نمونه هاست که توانست با تکیه بر الگویی جهادی و مردم بنیان تا حد قابل قبولی زمینه اصلاح و پیشرفت را در عرصه اقتصادی فراهم آورد. وجود مؤلفه های اقتصادی، فرهنگی و تشکیلاتیِ کم نظیر این نهاد را از سایر نهادها و وزارتخانه های موجود در کشور متمایز می کرد، مؤلفه هایی که هر یک از آن ها در مسیر پیشِ روی اقتصاد کشور نقشی تعیین کننده دارند.
حوزه اقتصاد به دلیل پیوند ملموسی که با زندگی روزمره انسان ها دارد، از جایگاه ویژه ای در انظار عمومی برخوردار است. هر چند متأسفانه در سال های اخیر، اغلب دچار نگاه تقلیدگرایانه از اقتصاد متعارف برای حل مسائل خود بوده است.
کتاب حاضر بسترها و روندهای شکل گیری جهادسازندگی، الگو بودن آن، در راستای جهاد اقتصادی را بررسی می نماید. و نقش و تاثیر تاطم تشکیلاتی جهادسازندگی بر مجلس شورای اسلامی را تحلیل می کند. و در پایان افول این نهاد را آسیب شناسی می نماید.
