بهبود شاخص‌های اقتصادی
رشد اقتصادی: در دهه ۹۰، رشد اقتصادی به طور متوسط زیر یک درصد بود. اما در دولت سیزدهم، متوسط رشد اقتصادی به ۵% رسیده است. رشد بخش صنعت به ۱۱.۹% در زمستان ۱۴۰۱ افزایش یافته و رشد اقتصادی ۹ ماهه سال ۱۴۰۲ به ۶.۷% رسیده است.
افزایش درآمد نفتی و صادرات نفت: صادرات نفت ایران به بالاترین میزان در ۶ سال گذشته رسید، به طوری که در سه ماه اول سال جاری میلادی، به‌طور متوسط روزانه ۱.۵۶ میلیون بشکه نفت صادر شده است. این میزان در مقایسه با سال‌های گذشته که با تحریم‌ها و مشکلات فروش نفت مواجه بود، بسیار چشمگیر است. درآمد نفتی کشور از ۹.۸ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۹ به ۳۶ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است.
کاهش نرخ رشد نقدینگی: دولت سیزدهم موفق به کاهش نرخ رشد نقدینگی از ۴۲.۸% به ۲۴% شده است. این کاهش ناشی از سیاست‌های پولی فعال بانک مرکزی و مهار رشد پایه پولی بوده که از ۴۵% در فروردین ۱۴۰۲ به ۲۹.۴% در اسفند ماه همان سال کاهش یافته است.
امنیت سرمایه‌گذاری: امنیت سرمایه‌گذاری به بهترین وضعیت از زمستان ۹۶ تاکنون رسیده است. مهم‌ترین عامل این بهبود، ثبات اقتصاد کلان و ثبات نرخ ارز بوده است.
کاهش نرخ تورم تولیدکننده: نرخ تورم تولیدکننده از ۱۰۳% در بهار ۱۴۰۰ به ۲۳% در بهار ۱۴۰۳ کاهش یافته است. این کاهش ناشی از برنامه‌های ضد تورمی دولت و ثبات ارزی ایجاد شده است.
رکورد ترانزیت ایران: در سال ۱۴۰۲، رکورد ۲۰ ساله ترانزیت خارجی ایران شکسته شد و ترانزیت خارجی با عبور از ۱۷.۸ میلیون تن، رشد ۳۸ درصدی نسبت به سال ۱۴۰۱ را تجربه کرد.
جمع‌بندی
دولت سیزدهم توانسته با بهبود قابل توجه در شاخص‌های اقتصادی کلیدی، نظیر رشد اقتصادی، درآمد نفتی، امنیت سرمایه‌گذاری و نرخ تورم، بهبود قابل توجهی در وضعیت اقتصادی کشور ایجاد کند. این تغییرات نشان‌دهنده موفقیت سیاست‌های اقتصادی دولت و توانایی آن در مدیریت بهتر منابع و ارتقاء عملکرد اقتصادی کشور است. همچنین، رکورد شکنی در ترانزیت خارجی و کاهش نرخ تورم تولیدکننده نیز بهبود شرایط اقتصادی را تایید می‌کند و می‌تواند به رشد پایدار و توسعه اقتصادی کشور در آینده کمک کند.
