آموزش، عاملی کلیدی در مبارزه با فقر
کشورهای در حال توسعه به نیازمندی مدارس با کیفیت بیشتر برای تأکید بر تحصیل تمام کودکان نیاز دارند؛ زیرا تحصیلات یکی از عوامل اساسی در مبارزه با فقر است. در سال‌های اخیر، کشورهای در حال توسعه تلاش‌های زیادی برای فراهم‌آوردن امکانات آموزشی برای کودکان خود داشته‌اند.
با این حال، مسئله در اینجاست که این کشورها باید مطمئن شوند که کودکان به مدرسه نه فقط حضور داشته باشند بلکه واقعاً چیزهای مفیدی یاد بگیرند. این پیشرفت مهمی است که دولت برای تأمین تحصیلات ابتدایی تمام کودکان اقدام می‌کند.
تأثیر والدین فقیر بر آینده کودکانشان
توجه به این نکته ضروری است که فرضیات اقتصادی والدین نباید مانع از تحصیل کودکان شوند. نتایج یک نظرسنجی در کشورهای در حال توسعه نشان می‌دهد که والدین باور دارند بهتر است تمام پول خود را برای تحصیل کودک باهوش‌تر خرج کنند تا آن‌که تقسیم آن را بین فرزندان خود کنند.
محاسبات آن‌ها اشتباه است. والدین باید بدانند که اگر تمامی فرزندانشان تحصیلات پایه‌ای را دریافت کنند، بهتر است از آن‌ها تنها یک نفر کاملاً تحصیل‌کرده داشته باشند. اگر می‌خواهیم به شکلی کارآمد با فقر مبارزه کنیم، اطمینان از اینکه بیشترین تعداد از فرزندان تحصیل کنند، چالشی پیچیده اما حیاتی برای توسعه اجتماعی است.
مسئله کنترل جمعیت در جوامع فقیر
کنترل جمعیت، ارائه خدمات اجتماعی مناسب به فقرا و توانمندسازی زنان، کلیدی در مبارزه با فقر است. به دلیل ارتباط قوی بین رشد جمعیت و فقر، بسیاری از کشورها تلاش می‌کنند تا رشد جمعیت را کنترل کنند. اما مبارزه با رشد جمعیت مسئله‌ای بسیار پیچیده است.
تا زمانی که یک سیستم کارآمد امنیت اجتماعی یا انگیزه‌های قوی برای پس‌انداز وجود نداشته باشد، داشتن فرزندان زیاد برای افراد فقیر یک انتخاب عقلانی به نظر می‌رسد؛ چرا که افراد مسن امیدوارند که اعضای خانواده‌شان از آن‌ها نگه‌داری کنند. بنابراین، هر چه بچه‌های بیشتری داشته باشند، احساس امنیت بیشتری برای دوران کهن‌سالی و بیماری خواهند داشت.
نظام بانکی حامی فقرا
نوآوری‌های مالی مثل اعتبارات خرد یا “micro credit”، زندگی فقرا را بهبود می‌بخشد، اما این روش‌ها به عنوان یک راه‌حل بلندمدت برای مبارزه با فقر محسوب نمی‌شوند. یک ابزار بسیار معمول و مورد بحران برای کمک به فقرا، اعتبار خرد است. اعتبار خرد برای حمایت از فقرا و کسب‌وکارهای آنان در کشورهای در حال توسعه مفید است.
بدون چنین ابزاری، بانک‌ها تمایل زیادی ندارند که به افراد اعتبارات بسیار اندک
با بهره کم بدهند. به خصوص که برای مبالغ کم، ریسک پس‌اندازنده وام بسیار زیاد می‌شود. برای پوشش این ریسک، بهره بانکی برای وام‌های خیلی کوچک، خیلی زیاد می‌شود.
معرفی اعتبارات خرد در کشورهای در حال توسعه، گزینه‌های جدیدی را برای فقرا ارائه می‌دهد. این مؤسسات مالی ویژه، مبالغ بسیار اندکی را به افراد فقیر قرض می‌دهند تا بتوانند با آن در یک کسب‌وکار کوچک سرمایه‌گذاری کنند.
مشکل اعتبارات خرد برای مبارزه با فقر
با این حال، تأثیر این اعتبارات به مدت کوتاه است و در واقع، بیشتر کسب‌وکارهای کوچکی که با اعتبار خرد شروع می‌شوند، نمی‌توانند در بلندمدت دوام بیاورند. این به دو دلیل اتفاق می‌افتد:
۱. اعتبار خرد راه خوبی برای شروع یک کسب‌وکار است، اما برای تداوم و رشد، نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتری دارد. با این حال، وام‌هایی که بیشتر از اعتبارات خرد باشند، خارج از حمایت دولتی قرار می‌گیرند و بهره زیادی دارند. مؤسساتی وجود ندارد که به افراد فقیر وام‌های کمی با بهره معقول بدهند؛ بنابراین ابزارهای مالی کارآمدتری برای رفع این مشکل در کسب‌وکارهای فقرا مورد نیاز است.
۲. بسیاری از کسب‌وکارهای کوچک به وجود آمده‌اند چون فرد گزینه دیگری نداشته و تقاضای واقعی برای محصول یا خدمات آن‌ها در بازار وجود ندارد. این کسب‌وکارها اغلب به دلیل نیاز فرد به تأمین درآمد، نه به علت تقاضا، شکل گرفته‌اند. به عنوان مثال، یک منطقه نیاز به تعداد زیادی فروشگاه ندارد. به همین دلیل کسانی که یک فروشگاه راه انداخته‌اند، احتمالاً گزینه دیگری در ذهن نداشته‌اند. به طور کلی، مشاغل خوداستغالی بهتر و امن‌ترین گزینه‌ها برای مبارزه با فقر هستند.
