کاهش میزان بیکاری به ۷.۸ درصد|تحلیل خبر

اهمیت

• رشد اقتصادی و افزایش تولید:کاهش بیکاری به معنای مشارکت بیشتر نیروی کار در چرخه تولید است که منجر به افزایش سطح تولید ناخالص داخلی (GDP) و رونق اقتصادی می‌شود.
• کاهش فقر و بهبود رفاه اجتماعی: بیکاری یکی از عوامل اصلی فقر و نابرابری در جامعه است. با کاهش نرخ بیکاری، درآمد خانوارها افزایش یافته و سطح زندگی بهبود می‌یابد. این امر به کاهش فشار بر سیستم‌های حمایت اجتماعی و افزایش رضایت عمومی منجر مخی گردد.

توضیحات

داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد: در زمستان ۱۴۰۳، نرخ بیکاری افراد ۱۵ ساله و بیش‌تر به ۷.۸ درصد رسیده، این شاخص، نسبت به زمستان ۱۴۰۲، معادل ۰.۸ درصد کاهش یافته است.

در زمستان 1403، به میزان 40.1 درصد جمعیت 15 ساله و بیش‌تر از نظر اقتصادی فعال بوده‌اند، یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفته‌اند. بررسی تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی حاکی از آن است که این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (زمستان 1402) 0.7 کاهش یافته است.

جمعیت شاغلین 15 ساله و بیشتر در این فصل 24 میلیون و 295 هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل تقریبا 102 هزار نفر افزایش داشته است. همچنین جمعیت غیرفعال از نظر اقتصادی (اعم از افراد محصل، خانه‌دار، دارای درآمد بدون کار مانند بازنشستگان و …) 39 میلیون و 287 هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل تقریبا 913 هزار نفر افزایش داشته است. بررسی اشتغال در بخش‌های عمده اقتصادی نشان می‌دهد که در زمستان 1403، بخش خدمات با 53.7 درصد بیش­‌ترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی بخش‌های صنعت با 33.5 درصد و کشاورزی با 12.7 درصد قرار دارند.

نرخ بیکاری جوانان 15 تا 24 ساله حاکی از آن است که 21.0 درصد از فعالان این گروه سنی در زمستان 1403 بیکار بوده‌اند. بررسی تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان می‌دهد، این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (زمستان 1402) 1.5 درصد کاهش یافته است.

بررسی نرخ بیکاری گروه سنی 18 تا 35 ساله نیز نشان می‌دهد که در زمستان 1403، 14.8درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار بوده‌اند. این در حالی است که تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان می‌دهد این نرخ نسبت به زمستان 1402، به میزان 0.9 درصد کاهش یافته است.