هاب گازی در دستورکار کمیسیون مشترک ایران و روسیه|تحلیل خبر
قرارداد گازی ایران و روسیه یک توافق مهم با پیامدهای استراتژیک عمیق برای هر دو کشور و منطقه است. این قرارداد با برقراری ارتباط مستقیم گاز از طریق خط لوله دریای خزر، ایران را به عنوان یک هاب گازی منطقه ای حیاتی قرار می دهد و روابط روسیه در زمینه انرژی با هند را تقویت می کند. با ایجاد مسیرهای جدید و تقویت ارتباطات بین کشورهای دارای منابع انرژی فراوان، توافق گازی بین روسیه و ایران این پتانسیل را دارد که پویایی تجارت انرژی را تغییر دهد. ایران با تکیه بر منابع گازی خود و سوآپ گاز روسیه، نیاز توسعه صنعتی هند به گاز طبیعی را به طور کامل پوشش خواهد داد و در این مسیر قرارداد اخیر ایران با روسیه جهت واردات و سوآپ گاز به میزان روزانه ۳۰۰ میلیون مترمکعب یکی از راهبردی‌ترین قراردادهای امضا شده بین ایران و روسیه در جهت رشد اقتصادی دو کشور و تبدیل شدن ایران به هاب ترانزیت و انتقال گاز منطقه است.
با این میزان گاز وارداتی از روسیه به نظر می‌رسد سالانه ۱۱۰ میلیارد مترمکعب گاز به کشورمان وارد شود. این در حالی است که از این امر می‌توان برای صادرات به همسایگان استفاده کرد به طوری که این کشورها عمدتاً با ناترازی و کسری گاز دست و پنجه نرم می‌کنند. مدعای این حرف، گزارش‌های جهانی است به طوری که نشان می‌دهد در حال حاضر ترکیه و عراق سالانه ۲۵ میلیارد مترمکعب و عمان و پاکستان نیز سالانه ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز نیاز دارند تا از ایران وارد کنند. در حال حاضر مجموع تولید گاز شیرین ۲۳ پالایشگاه کشور حدود ۸۵۰ میلیون مترمکعب در روز بوده و حدود ۷۰۰ میلیون مترمکعب آن صرف مصارف خانگی می‌شود، همچنین کمتر از ۱۰۰ میلیون متر مکعب را به سایر مصارف تخصیص می‌دهد.
همچنین ایران زمینه انتقال گاز ترکمنستان به عراق را نیز فراهم خواهد کرد که به این ترتیب، مسیر وابستگی گازی عراق و ترکمنستان به مسیر انتقال گاز از ایران رقم خواهد خورد و همچنین قدم مهمی در جهت تبدیل شدن به هاب انتقال گاز منطقه نیز برداشته است.
به این ترتیب ایران با اقدام اخیر خود در تقویت تعاملات گازی با همسایگان و تبدیل شدن به نقطه انتقال و ترانزیت گاز در منطقه غرب آسیا با قرارداد اخیر بین ایران و روسیه و همچنین ایران و ترکمنستان، صرفا با تکیه بر انتقال گاز و همچنین تحول در تعاملات گازی خود با همسایگان به عنوان نقطه ترانزیتی گاز کشورهای همسایه، بسیار بیشتر از درآمدهای ارزی خود حاصل از صادرات فعلی گاز، درآمد کسب خواهد کرد و همچنین به دلیل ماهیت بسیار مهم و راهبردی گاز در توسعه صنعتی و همچنین گرمایش، کشورهای مورد تعامل با ایران بدون توجه به تحریم‌ها، به تجارت گازی با ایران اقدام خواهند کرد.
