طبق بررسی روزنامه فرهیختگان، در سال ۱۴۰۳ تنها ۲۲۶ هزار و ۴۳۰ نوزاد در روستاهای ایران متولد شدهاند؛ آماری که نشاندهنده کمترین میزان موالید در ۶۰ سال اخیر است.
این در حالی است که در دهههای گذشته، میزان تولد در روستاها بسیار بالاتر بوده است. بهطور مثال:
- در فاصله سالهای ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۸، سالانه بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تولد در روستاها ثبت میشد.
- در سال ۱۳۶۰، تعداد موالید روستایی به ۱.۴ میلیون نفر رسید؛ رقمی که ۶ برابر آمار فعلی است.
کارشناسان معتقدند کاهش شدید زاد و ولد در روستاها ناشی از مهاجرت گسترده جوانان به شهرها، تغییر سبک زندگی، کاهش اشتغال پایدار در مناطق روستایی و افزایش سن ازدواج است. این روند میتواند پیامدهایی همچون پیری جمعیت روستایی، کاهش نیروی کار کشاورزی و تضعیف امنیت غذایی کشور را به همراه داشته باشد.