در این مقاله تلاش می شود با نگاهی عمیق تر به چهارچوب نهادی موردنیاز برای نتیجه بخشی سیاست های علم، فناوری و نوآوری کشور، حرکت تدریجی در جهت ایجاد یا تقویت نهادهای لازم مورد تأکید قرار گیرد. بدین منظور وضعیت دو معیار مهم یعنی سطح قابلیت های نهادی و قابلیت های علمی و فناورانه در مورد ایران سنجیده می شود. با تعیین جایگاه ایران به عنوان کشوری با سطح قابلیت های نهادی محدود و شکننده و همچنین قابلیت های علمی و فناورانه متوسط، با مراجعه به تجارب کشورهای مشابه، دستورالعمل کلی قابل تجویز برای سیاستگذاری نوآوری عبارت است از افزایش در تحقیق و توسعه (R&D) شرکت های تجاری از طریق بازترکیب قابلیت های علمی و تکنولوژیک. در این راستا، تعدادی از مهم ترین موانع نتیجه بخشی سیاست گذاری نوآوری از منظر نهادی عبارتند از: عدم توجه دولت به سرمایه گذاری شرکت های تجاری در تحقیق و توسعه برای توسعه اقتصادی، استانداردهای قانونی ضعیف، نظام های مالی توسعه نیافته، فقدان زیرساخت مناسب کسب و کار، شرایط اقتصادی نامساعد، فقدان سازمان های منعطف و مستقل برای حمایت از گروه های مختلف شرکت های تجاری، وضع قوانین زائد و دست و پا گیر که هریک از موانع فوق با استفاده از راهکارهای مناسب قابل رفع هستند.
- سه شنبه ۱۲ دی ۱۴۰۲
- ۱۱:۰۹ ق٫ظ
- بدون نظر
- کدخبر:11000
- حوزه: فرشاد مومنی, مقالاتآکادمیک | مومنی
تحلیل موانع نتیجه بخشی سیاست گذاری نوآوری در ایران از منظر نهادی
مقاله علمی وزارت علوم / تحلیل موانع نتیجه بخشی سیاست گذاری نوآوری در ایران از منظر نهادی
نویسنده: فرشاد مومنی پریسا علیزاده
منبع: مطالعات اقتصادی کاربردی ایران سال ۲ زمستان ۱۳۹۲ شماره ۸ 73 - 89
در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید
لینک کوتاه خبر:
https://en360.ir/?p=11000
- پربازدیدترین ها
- داغ ترین ها
![](https://charsooeghtesad.ir/wp-content/uploads/2021/12/afzoneha_com_ads09.gif)
![](https://charsooeghtesad.ir/wp-content/uploads/2021/12/afzoneha_com_ads04.gif)