رشد سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی |تحلیل خبر

اهمیت

ایجاد اشتغال: بخش کشاورزی یکی از بزرگ‌ترین منابع اشتغال در بسیاری از کشورها است. افزایش سهم این بخش در تولید ناخالص داخلی می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و کاهش نرخ بیکاری کمک کند.

توسعه پایدار: کشاورزی پایدار می‌تواند به حفظ منابع طبیعی و محیط زیست کمک کند. با افزایش سهم کشاورزی در تولید ناخالص داخلی، می‌توان به توسعه روش‌های کشاورزی پایدار و بهبود کیفیت زندگی کشاورزان و جوامع محلی پرداخت.

نکات تکمیلی

طبق گزارش مرکز آمار، در سال ۱۳۵۶، کل تولیدات کشاورزی ایران حدود ۲۶ میلیون تن بود. این رقم تا سال ۱۴۰۲ با رشد تقریباً ۵۰۰ درصدی به ۱۳۱ میلیون تن رسید. افزایش سهم کشاورزی در تولید ناخالص داخلی (GDP) نیز نشانگر اهمیت این بخش در اقتصاد کشور است. درحالی‌که سهم کشاورزی در تولید ناخالص داخلی قبل از انقلاب حدود ۵.۵ درصد بود، این میزان امروز به ۸.۳ درصد رسیده است. رشد تولیدات کشاورزی باعث شد تا سرانه تولید محصولات از ۷۴۰ کیلوگرم در سال ۱۳۵۶ به ۱۳۰۰ کیلوگرم در سال ۱۴۰۳ برسد؛ در این میان، رشد تولیدات بخش‌های مختلف همچون محصولات باغی، ۲۹۰ درصد (یعنی از ۱۰۲ به ۲۹۶ کیلوگرم)، محصولات زراعی، ۸۶ درصد (یعنی از ۵۵۷ به ۱۰۳۵ کیلوگرم)، محصولات دامی و طیور، ۹۴ درصد (یعنی از ۹۵ به ۱۸۴ کیلوگرم) و محصولات شیلاتی، ۱۳۰۰ درصد (یعنی از ۱ به ۱۴ کیلوگرم) بوده است. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای کشاورزی پس از انقلاب، کاهش وابستگی به واردات مواد غذایی است. درحالی‌که قبل از انقلاب، ایران حتی برای تأمین گندم موردنیاز خود متکی به واردات بود، در دهه ۸۰ خورشیدی توانست در تولید این محصول به خودکفایی برسد. هرچند که در اواخر دهه ۹۰، به دلیل سیاست‌های نادرست خرید تضمینی و وقوع خشکسالی، ایران بار دیگر به واردکننده گندم تبدیل شد؛ اما بار دیگر توانست که در سال گذشته، مجدداً این خودکفایی را تجربه کند. در زمینه شکر نیز کشور به آستانه خودکفایی رسیده و میزان واردات آن کاهش‌یافته است. تولید نیشکر از ۶۸۰ هزار تن به بیش از ۷.۵ میلیون تن و تولید چغندرقند از ۴ میلیون تن به ۸ میلیون تن افزایش‌یافته که در نتیجه، تولید قند و شکر از ۶۳۰ هزار تن به بیش از ۲ میلیون تن رسیده است.