تحلیل خبر| بیسوادی و بیکاری ۲۶ درصد از جوانان کشور

اهمیت

مشکلات بازار کار: با افزایش تعداد افراد NEET، بازار کار ممکن است با کمبود مهارت مواجه شود، زیرا این افراد معمولاً مهارت‌های لازم برای اشتغال را کسب نکرده‌اند.
افزایش هزینه‌های اجتماعی: دولت‌ها ممکن است با افزایش هزینه‌های اجتماعی، مانند حمایت‌های مالی و خدمات بهداشتی برای جمعیت NEET، مواجه شوند.
تأثیر بر آینده نسل‌های بعدی: عدم سرمایه‌گذاری در آموزش و بهبود مهارت‌های این افراد می‌تواند پیامدهای منفی بر نسل‌های آینده داشته باشد و فرصت‌های شغلی را محدود کند.

نکات تکمیلی

در جدیدترین گزارش مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری افراد ۱۵ ساله و بالاتر نشان می‌دهد که ۷.۵ درصد از جمعیت فعال کشور، یعنی افراد شاغل و بیکار، بی‌کار هستند. این نرخ نسبت به تابستان سال ۱۴۰۲، ۰.۴ درصد کاهش یافته است. همچنین، جمعیت شاغلان ۱۵ ساله و بیشتر در این دوره، ۲۵ میلیون و ۱۲۹ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل، با افزایش ۴۴۴ هزار نفر همراه بوده است. در عین حال، جمعیت غیر فعال اقتصادی که شامل محصلان، خانه‌داران و افرادی با درآمد بدون کار مانند بازنشستگان است، ۳۸ میلیون و ۶۶ هزار نفر گزارش شده که نسبت به سال گذشته، ۴۱۱ هزار نفر افزایش داشته است.
بر اساس این گزارش، در پایان سال ۱۴۰۲، از جمعیت ۱۱ میلیون نفری افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله، حدود ۲ میلیون و ۸۲۳ هزار نفر یا ۲۵.۶ درصد از آنان در گروه جمعیت NEET (افرادی که نه تحصیل می‌کنند، نه در مهارت‌آموزی شرکت دارند و نه شاغل هستند) قرار دارند. این بدان معناست که تقریباً ۲۶ درصد از جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله در سال گذشته هیچ فعالیت آموزشی یا حرفه‌ای نداشته‌اند. از میان این جمعیت NEET، ۹۲۸ هزار نفر مرد و ۱ میلیون و ۸۹۵ هزار نفر زن هستند.
همچنین، گزارش دیگری از معاونت جوانان وزارت ورزش و جوانان به نرخ بیکاری جوانان ۱۸ تا ۳۵ ساله اشاره دارد. بر اساس این گزارش، نرخ بیکاری این گروه سنی ۱۷ درصد است، که بیشتر از میانگین بیکاری کشور است. به بیان دیگر، نرخ بیکاری جوانان مسئله‌ای مهم و بحرانی است که نیازمند توجه ویژه است. از میان جمعیت ۲۲ میلیون و ۲۶۴ هزار نفری جوانان ۱۸ تا ۳۵ ساله در کشور، ۱۰ میلیون و ۳۷۶ هزار نفر هنوز ازدواج نکرده‌اند. در حال حاضر، میانگین سن ازدواج در دختران ۲۴ سال و در پسران ۲۸.۳ سال است. طبق احکام برنامه هفتم توسعه، مقرر شده که میانگین سن ازدواج یک سال کاهش یابد.
جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله که نه شاغل هستند، نه در حال تحصیل و نه در حال مهارت‌آموزی، درصد قابل توجهی از این گروه سنی را تشکیل می‌دهند. این وضعیت نشان‌دهنده این است که تعداد زیادی از جوانان خارج از چرخه فعالیت اقتصادی و آموزشی قرار دارند. این مسئله می‌تواند در درازمدت تأثیرات منفی زیادی بر توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور داشته باشد. نبود آموزش، مهارت و اشتغال برای جوانان باعث می‌شود که این گروه به سختی بتوانند وارد بازار کار شوند و به تبع آن مشکلات بیشتری مانند فقر، نابرابری و افزایش نارضایتی اجتماعی ایجاد شود.
همچنین، نرخ بیکاری بالای جوانان ۱۸ تا ۳۵ ساله (۱۷ درصد) نشان‌دهنده فشار اقتصادی بر این گروه است. جوانان این گروه سنی به دلیل فشارهای اقتصادی و نبود فرصت‌های شغلی مناسب، با تأخیر در ازدواج و مشکلات اقتصادی مواجه هستند. افزایش سن ازدواج یکی از پیامدهای مهم بیکاری و ناامنی اقتصادی است، که خود می‌تواند بر مسائل اجتماعی و فرهنگی نیز تأثیر منفی بگذارد.