تحلیل خبر افزایش صادرات نفت ایران به چین

افزایش درآمدهای ارزی: صادرات بیشتر نفت به معنای دریافت ارزهای خارجی (مانند دلار و یورو) بیشتر است که می‌تواند در تثبیت اقتصاد کشور و تأمین نیازهای ارزی کمک کند.

رشد اقتصادی: افزایش صادرات نفت باعث افزایش تولید ناخالص داخلی (GDP) می‌شود، چرا که نفت از مهم‌ترین کالاهای صادراتی با ارزش افزوده بالاست. با تأمین منابع مالی از فروش نفت، امکان سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و تقویت صنایع دیگر نیز فراهم می‌شود که موتورهای رشد اقتصادی هستند.

نکات تکمیلی

بنا بر اعلام موسسات رهیابی محموله‌های نفتی صادرات نفت ایران از ۸۱۸ هزار بشکه در روز در سال ۲۰۲۱ به طور متوسط در سال ۲۰۲۳ به ۱.۱ میلیون بشکه در روز و در سال ۲۰۲۴ به بیش از ۱.۶ میلیون بشکه در روز هم افزایش یافته بود. اما طی چند ماه اخیر رسانه‌های خارجی با استناد به آمار شرکت‌های رهیابی محموله‌های نفتی، از کاهش صادرات نفت ایران به چین در ماه اکتبر و نوامبر خبر دادند.

بنا بر آمار این رسانه‌ها، ایران در ماه سپتامبر ۱.۸۰۰ در ماه اکتبر ۱.۵۰۰ و در ماه نوامبر ۱.۳۰۰ میلیون بشکه در روز (اعداد رند شده است) نفت به چین فرستاده بود.

رویترز در چندین گزارش، دلایل مختلفی از ذخیره‌سازی نفت از سوی ایران به خاطر احتمال درگیری با رژیم صهیونیستی تا کاهش تخفیف‌های ایران و عدم تمایل پالایشگاه‌های مستقل چینی موسوم به «تی پات‌ها»، تاثیر تحریم‌های جدید دولت بایدن و … را دلیل این کاهش عنوان کرد؛ حتی برخی رسانه‌ها نوشتند که پکن به سراغ منابع جایگزین رفته است. پس از تمام این سناریو سازی‌ها، چند روز پیش، شرکت رهیابی محموله‌های نفتی، «تَنکِر تِرَکِرز» در شبکه اجتماعی ایکس در پستی، از افزایش صادرات نفت ایران به چین خبر داد.

همچنین، طبق گزارش جدید اداره اطلاعات انرژی آمریکا، چین بزرگترین شریک نفتی ایران بود و صادرات نفت ایران به چین در سال ۲۰۲۳ به یک میلیون و ۲۱۳ هزار بشکه در روز افزایش یافت که ۴۵ درصد نسبت به سال ۲۰۲۲ رشد را نشان می‌دهد. در سال ۲۰۲۳ ایران مجموعا یک میلیون و ۳۶۰ هزار بشکه در روز نفت فروخت و چین مقصد صادراتی ۸۹ درصد از نفت صادراتی ایران بود. طبق آمار، میزان صادرات نفت ایران به چین نسبت به قبل از آغاز دور دوم تحریم‌ها ۲ برابر شده ولی همچنان کل رقم فروش نفت ایران ۳۳ درصد نسبت به قبل از تحریم کمتر است.

افزایش صادرات نفت می‌تواند موتور محرک اقتصاد، ثبات اجتماعی-سیاسی و توسعه باشد، به شرط اینکه سیاست‌گذاری‌های اقتصادی درست و هوشمندانه‌ای برای بهره‌گیری از این سرمایه انجام شود.