علت اهمیت و بد بودن
فشار اقتصادی بر خانوادهها:
– بسیاری از خانوادهها در تهران با درآمدهای ثابت یا رشد ناکافی مواجه هستند. افزایش اجاره بها آنها را مجبور به کاهش مصرف کالاها و خدمات اساسی میکند، که میتواند بر کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی بگذارد.
بیخانمانی یا جابهجایی اجباری:
– افزایش ناگهانی اجاره بها میتواند بسیاری از افراد و خانوادهها را به ترک محل زندگی خود وادار کند. این جابهجاییهای اجباری ممکن است منجر به بیخانمانی یا سکونت در مناطق نامناسبتر با امکانات کمتر شود.
افزایش نابرابری اقتصادی:
– این وضعیت میتواند نابرابریهای اقتصادی را تشدید کند. خانوارهای کمدرآمد بیشترین ضربه را خواهند دید، در حالی که افرادی که مالک چندین آپارتمان هستند، میتوانند از افزایش قیمتها سود ببرند.
کاهش دسترسی به مسکن:
– افراد جوان و تازه وارد به بازار کار که به دنبال مسکن مستقل هستند، ممکن است توانایی اجاره مسکن مناسب را نداشته باشند، که میتواند به تأخیر در تشکیل خانواده یا تحمیل هزینههای اضافی به خانوادههای اصلی منجر شود.
افزایش مشکلات اجتماعی و روانی:
– فشارهای اقتصادی ناشی از افزایش اجاره بها میتواند منجر به افزایش اضطراب، استرس و مشکلات روانی در بین مستاجرین شود، که به نوبه خود میتواند به کاهش کیفیت زندگی و افزایش مشکلات اجتماعی منجر شود.
تأثیر منفی بر بازار کار:
– در صورتی که افراد مجبور شوند به مناطق دورتر نسبت به محل کار خود نقل مکان کنند، این موضوع میتواند منجر به افزایش زمان و هزینههای رفت و آمد شود، که به نوبه خود ممکن است بر بهرهوری کاری آنها تأثیر منفی بگذارد.
تأثیر بر تراکم شهری و زیرساختها:
– افزایش اجاره بها ممکن است باعث شود که افراد به حاشیه شهرها نقل مکان کنند، که ممکن است منجر به تراکم و بار اضافی بر زیرساختهای آن مناطق و کاهش توسعه پایدار شود.
نکات تکمیلی
برخی از کارشناسان بر این باورند که ضعف مدیریتی دولتمردان و ناتوانی در ارائه راهکارهای مؤثر، به مشکلات موجود در بازار اجاره مسکن دامن زده است. هادی سرخوش، فعال و کارشناس بازار مسکن، به این نکته اشاره کرد که هرچند بازار اجاره بها به ظاهر تغییری نسبت به سالهای گذشته نداشته، اما افزایش بیش از ۵۰ درصدی قیمت اجاره مسکن در سال جاری، زنگ خطری جدی به شمار میآید.
سرخوش تأکید کرد که تأمین مسکن، نیاز اولیه و حیاتی هر شهروند است و دولتها در گذشته نتوانستهاند برنامهای جامع برای ایجاد آسایش و رفاه ابتدایی در این حوزه تدوین کنند. امسال، مستاجران تهرانی نه تنها با گرانی و تورم در بازار اجاره روبهرو هستند، بلکه باید چالش پیدا کردن سرپناه مناسب را نیز بپذیرند. بسیاری از صاحبخانهها به دلیل درخواست مستاجران برای افزایش پیشپرداخت و کاهش اجاره ماهانه، ترجیح میدهند خانههای خود را خالی نگه دارند.
این کارشناس همچنین به بیثباتی بازار مسکن پس از انتخاب رئیسجمهور جدید اشاره کرد و گفت که در شرایط کنونی، بازار اجاره مسکن تحت تأثیر تصمیمات سیاسی و اقتصادی قرار دارد. هرچند انتخاب رئیسجمهور جدید نمیتواند بهعنوان عامل اصلی گرانی اجاره بها تلقی شود، اما واقعیت این است که بازارهای رسمی و غیررسمی همواره به دنبال بهانههایی برای افزایش قیمتها هستند و این موضوع در سال جاری بیشتر به چشم میآید.
در حال حاضر، تقاضا برای اجاره مسکن در اوج خود قرار دارد و این وضعیت میتواند هدفهای اصلی بازار اجاره را تغییر دهد. وجود دلالان در سایتهای مجازی نیز به بینظمی و هرجومرج در این بازار دامن میزند. انتخاب سلیقهای قیمتهای اجاره همراه با نظارت ضعیف، فشار زیادی بر دوش مستاجران تهرانی میآورد و باعث میشود که تفاوت قیمت اجاره در مناطق مختلف تهران، بهطور معناداری کاهش یابد و انتخاب را برای مستاجران دشوارتر کند.
در پایان به موضوع کوچ مستاجران به حاشیه شهر باید اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که این مسئله باید در دل شهر حل شود. بهویژه، همخانهای دو خانواده در یک واحد مسکونی میتواند راهحلی مؤثر برای بحران مسکن باشد و دولتمردان باید بهجای نادیدهگرفتن این موضوع، به فکر ارائه راهکارهای مناسب باشند.