• دولت با وضع مالیات یا دادن یارانه در بازار دخالت می‌کند که دولت با دادن یارانه باعث افزایش عرضه می‌شود و مالیات موجب کمیابی.
• دولت در برخی از موارد باید در اقتصاد ورود کند زیرا بنگاه‌های خصوصی وارد نمی‌شود: کالاهای عمومی مانند امنیت، قوه قضاییه و غیره از جمله کالاهایی است که بنگاه خصوصی وارد نمی‌شود و دولت باید ورود کند.
• همونطور که در فصل دوم گفته شد مزیت نسبی داشتن در تولید کالا و خدمات برای افراد و کشورها برای صادرات و واردات آنها مهم است.
تجارت بین کشورها بر پایه مزیت نسبی است و کشورها با توجه به اینکه در تولید کدام کالا و خدمات مزیت نسبی دارند آن را تولید و صادر می‌کند و آن کالا و خدماتی که مزیت نسبی ندارند وارد می‌کند.
برای تجارت بین‌المللی و رشد و توسعه آن باید محدودیت‌های صادرات واردات مانند سهمیه بندی تعرفه گمرکی حمایتگرایی مالیات‌های زیاد رفع شود تا این موارد موجب ناکارآمدی اقتصاد نشود و ثروت ملی کاهش نیابد. سیاستمداران کشورها با توافق‌نامه‌ها پیمان‌های همکاری و غیره در تلاشند که این موانع را رفع کنند تا بتوانند صادرات و واردات راحت‌تری داشته باشند و از این طریق به رشد توسعه دست یابد.
